Astronomiczne jednostki odległości

Najczęściej stosowane przez astronomów i pisarzy science fiction. Jednostki astronomiczne to; parsek, rok świetlny, jednostka astronomiczna (AU), minuta świetlna i wspomniana już sekunda świetlna

Rok świetlny to odległość jaką pokonuje światło w próżni w odstępie czasu pomiędzy dwoma najbliższymi sobie momentami przejścia Słońca przez punkt równonocy wiosennej, czyli podczas jednego roku zwrotnikowego. Wynosi on 365,2422 średnich dób słonecznych, jest krótszy od roku gwiazdowego na skutek precesji osi Ziemi. Odległość od Ziemi do gwiazdy Alfa Centaur wynosi 4,34 roku świetlnego, oznacza to, że wiązka światła z gwiazdy dociera do Ziemi w czasie 4,34 roku przebywając w tym czasie drogę 41,06?1012 km.
Dzień świetlny to odległość, którą przebywa światło w ciągu jednego dnia w próżni i wynosi 25 902 068 371 200 metrów, 25.902.068.371,2 kilometrów, czyli około 26 Tm.(tera , czyli 10 do 12 potęgi). Średnica Ziemi to zaledwie 12.745,591 km.
Godzina świetlna to odległość, którą przebywa światło w próżni w ciągu jednej godziny. Według obecnej definicji metra, długość ta wynosi 1 079 252 848 800 metrów, czyli 1.079.252.848,8 kilometrów, czyli około 1,08 Tm.
Minuta świetlna to odległość, jaką przebywa światło w próżni w przeciągu jednej minuty, wynosi 17 987 547 480 metrów, czyli 1.798.754,48 kilometrów, czyli około 18 Gm. (giga, czyli 10 do 9 potęgi)
Jedna sekunda odpowiada mniej więcej drodze jaka w tym czasie przebywa światło, czyli 300.000.000 metrów. Taką jednostkę długości  nazywamy sekundą świetlną. Dla odmiany jednemu metrowi odpowiada mniej więcej 30 nanosekund. Jednostka czasu długości 30 nanosekund nazywa się metrem świetlnym. .
1 parsek to odległość, z jakiej połowa wielkiej osi orbity ziemskiej (tj. jednostka astronomiczna) jest widoczna jako łuk o długości 1 sekundy. Odległość wyrażona w parsekach jest odwrotnością paralaksy heliocentrycznej (paralaksa) danego obiektu (wyrażonej w sekundach łuku). Dla wyrażenia większych odległości stosuje się kps (kiloparseki) i Mps (megaparseki). Jednostkę wprowadzono w XIX w., nazwa powstała ze zbitki słów „paralaksa” i „sekunda”.

jakich narzędzi używał człowiek do pomiaru długości, jakich narzędzi używa obecnie

Współcześnie: 

taśma miernicza: jednostka długości, podwielokrotność metra, równa 10⁻² m, czyli 1/100 m. Składa się z 10 milimetrów. 

linijka: mały liniał rysunkowy, prosty przyrząd kreślarski o kształcie prostokąta i przekroju trapezu. Służy też do mierzenia długości w linii prostej.

Dalmierz laserowy: urządzenie do określania odległości od nieprzezroczystego obiektu za pomocą promienia lasera.

Kiedyś:

Łokieć:  jednostka długości o różnej wartości w zależności od państwa, regionu i epoki historycznej. Tradycyjna miara nawiązująca do średniej długości ręki od stawu łokciowego do końca palca środkowego. Dzielił się najczęściej na 2 stopy albo 24 cale.

Krok: 2,5 stopy

Stopa: jej wielkość była rożna powszechnie używana w architekturze, Stopę dzielono na cztery szerokości dłoni i 16 szerokości palca. Przy pospolicie używanej w Attyce stopie równej 0,296 m, dłoń = 0,074 m, a palec = 0,0185 m.,